Yine mühendis olamadım

E artık garipsemiyorum bu durumu.

Mühendis dediğin düşünmez ya, birebir ezberler ya.

Ben de düşünmüyorum neden mühendis olamadım diye.

Cevabı belli, ezberleyemiyorum.

Bu.

Tamam bir tane dersi geçemeyeceğim belliydi, çünkü çalışamamıştım, çünkü nedenim vardı.

Ama ya diğeri?

Hani şu kaç gün durmadan baktığım, ve üstüne uykusuz kaldığım...

Sonra sınavda gayet güzelce anlattığım...

Neden ondan geçemedim?

Pardon, geçrilmedim?

Birebir de ezberleyebilmek için gayet uğraşmıştım halbuki.

Eh ne yapalım.

Belki seneye oluruz, belki ondan sonraki seneye...

Ya da hiç olamayıp pes ederiz, fabrika kızı falan oluruz nolcak ya?

En kötü buluruz bir zengin koca, bitti gitti.

Ne gerek var mühendis olmaya değil mi?

Hayır burdan o sevgili iki hocama da tüm kötü dileklerimi, beddualarımı, küfürlerimi göndermek istiyorum.

İnsan harcamak ne kadar da kolaymış.

Teşekkürlerimi bir borç bilirim efendim kendilerine.

Harcımdan alcakları para geçemesin lütfen boğazlarından bir zahmet.

Zehir zıkkım olsun.

Olsun da olsun işte.

Nasıl doluyum, nasıl sinirliyim anlatamam.

Murphy de sağolsun haklı olmaya doymuyor.

Kötü şeyler geldikçe üst üste geliyor.

Neyse efendim.

Öyle işte.

Sonuç olarak, ben yine mühendis olamadım.

Yine diplomasız işsiz konumundayım.

Hayırlısı...