Yazıyorum, siliyorum...
Kafamda deli gibi şeyler kuruyorum, sonra onları da siliyorum...
Bir tek içimdeki bu aptal umudu silemiyorum...
Hayır neyine umut var hala içimde?
Gereksiz.
Artık geri dönüş yok hiçbir şeye.
Bunu bile bile bu gereksiz panik niye?
Ya resmen yorgunum ben...
Yılgınım, kırgınım.
Dün mesela, dün deli gibi öfkeliydim.
Bu sabah da...
Bağırmak, çağırmak, küfretmek istiyordum deli gibi...
Şimdiyse sadece susmak, dinlenmek, iyileşmek istiyorum.
Hayır düşünüyorum; bağırsam çağırsam elime ne geçecek?
Hiçbir şey...
Belki içimde büyüttüklerim dışarı çıkmış olacak bi nebze olsun rahatlayacağım ama sonra?
Hiçbir şey...
Acılarıyla başbaşa kalan ben, canı yanan ben...
Umrunda bile olmayan o...
Neden umursasın ki?
Çekti gitti.
Zaten hiç gelmemişti...
Şimdi tamamen yok oldu hayatımdan...
Neden umursasın ki...
Ben kimsem?
Onu da düşündüm...
Zaten bu ara çok düşünüyorum sonum ne olacak bakalım..
Neyse..
Onu da düşündüm; ben kendim için çok değerliyim aslında.
İnsanlar beni kolay üzüyorlar ama.
Çünkü ben ya gereğinden fazla önem veriyorum insanlara, ya da gereğinden fazla önemsiyorum bana yaptıklarını..
Bilmiyorum...
Ama insanların gözünde değersizim bunu öğrendim mesela.
Yani çoğu insanın en azından...
Oysa ben değer veririm insanlara önce, zamanla değer kaybedenler de olur kazananlar da...
Ama insanlar bana değer verip de bir zahmet umursamıyorlar...
Neden bilmiyorum..
Artık önemsememeye çalışıyorum...
Çünkü çok yoruldum.
Yıprandım.
Yıldım.
Yetti.
Bu kadar.
Amacım kendimi acındırmak falan da değil.
Acımak ne ya?
Acımayın bana.
Ben güçlüyüm şu an gayet aslında.
Evet çok kırıldım, yıkıldım yenildim ama, hala ayaktayım.
Hala ölmedim.
Hala nefes alıyorum.
Daha da yolum var...
Yürüyorum.
Umursamıyorum.
Varsın o da beni sevmesin, çeksin gitsin.
Çok da büyük bir kayıp olmasa gerek.
Elbet yaralarım kapanacak, ben de yeniden sevebileceğim birilerini.
Varsın bu hikaye de böyle bitisin.
Elden gelen bir şey yok.
Benden geçti gitti her şey...
Nasıl ki umursamıyorsa o, ben de umursamıyorum artık.
Ya da bunun için çabalıyorum en azından..
Ki azimliyim de gayet...
Az kaldı ben de geçip gideceğim bu yoldan...
Her şey güzel olacak ondan sonra da...
1 yorum:
şu tür durumlar için genelde aklıma hep şu replikler gelir
"The world ain't all sunshine and rainbows. It's a very mean and nasty place and I don't care how tough you are it will beat you to your knees and keep you there permanently if you let it. You, me, or nobody is gonna hit as hard as life. But it ain't about how hard ya hit. It's about how hard you can get it and keep moving forward. How much you can take and keep moving forward. That's how winning is done! Now if you know what you're worth then go out and get what you're worth. But ya gotta be willing to take the hits, and not pointing fingers saying you ain't where you wanna be because of him, or her, or anybody! Cowards do that and that ain't you!"
Yorum Gönder