Cevapsız tanımlarım...

24.10.2011 

Özlemek: Tam anlamıyla tanıma zahmetine girmediğin birini bile özleyebilir misin ki? 

Hatırlamak: Şu dünyada canını en çok yakan insanı neden sürekli hatırlarsın? 

Anlamak: Görmezden geldiğin gerçeklerin aniden dan dan dan yüzüne vurması... 

Yok olmak: Hayatta olup nefes almak, ama nefesten başka hiçbir getirisi olmayan kahpe bir karanlıkta sessizliğe gömülmek midir yok olmak? 

Kaybolmak: Yürüdüğün, doğru bildiğin yolların aslında yanlış olduğunu fark edip geri döndüğünde bilmediğin,karanlık sokaklarda bilmediğin dönüş yolunu aramak mıdır seni yoluna geri döndürebilecek olan? 

Ve.. 

Hapsolmak: Geçmişe takılı kalıp düşünmek, düşünmek hep aynı şeylere kafa yormak, başka hiçbir şey umurunda olmamak mıdır bizi bu denli hatıralara iten ve sürekli onlarla boğuşturan? 

Sorularımın vardır elbet cevabı, 

Ama yanıtlar benim istediklerim değil. 

Biliyorum. 

Çünkü istediğim yanıtlara ulaşabilseydim, 

Huzur denen kelime hayatıma anlam katabilirdi.. 

Ama olmadı... 

Belki de olamayacak...