Yoksan eğer..

Oysa sen tutmuştun benim ellerimden bir daha bırakmamak üzere.

Bana söz vermiştin bu sonsuza kadar sürecek diye.

Ama yoksun işte, yoksun.

Bambaşka bir yalnızlığa sürükledin beni.

Neden diye soramıyorum bile sana.

O kadar hızlıca kaybolup gittin ki hayatımdan sana dokunamıyorum bile.

Son kez olsun bakamıyorum gözlerine.

Belki ben, seni benim olmuş zannederken sen aslında bambaşka bir yerdeydin de ben seni bende sandım.

Yanıldım.

Oysa ki ben senin de beni sevdiğini sanmıştım.

Elimi tuttuğuna kendimi o kadar inandırmışım ki, şimdi ellerimin bomboş kalmasına tahammül edemiyorum.

Aniden uyandım ben bu düşten.

Bir anda hayat kabus oluverdi.

Sen artık yoktun bende, ben de sende.

Ne oldu hiç anlamadım.

Hayat hiç beklemediğim kadar saçma bir hal almaya başladı.

Ruhumda dalgalanmalar başladı.

Düşlerim kararmaya, ben yalnızlığa alışmaya başladım.

Kendimi nadasa bıraktım...