...

25.07.2013

11:45

Lab.

Savunmasız kaldığım anlardan bazılarında sığındığımdın sen. Bazen çoktun, bazen yoktun. Özünde, sözünde görünsen de, kafanda kurduklarınla bazen kayboldun. Kendi dengesizliğini bana yonttun. Kendi hırçınlığını benden bildin. Sayende, olmak istemediğim yerde oldum. Ama durdum. Biliyorum ki sensiz olacaksa eğer bu hayat, bırakayım da Sensiz kalsın. Gerek yok başka yerlerde teselli aramaya. Ben başka pencerelerden bakmaktan yoruldum bu hayata. Şimdi ona git demişken, sana gel demem. Zaten ona, sana gel demek için git demedim ki. Gelmeyeceğini bildiğim bir yerdeyim. Beklentim gelmen değil. Başkasının gelmesi hiç değil. İçimde sen varken açtığım kapıdan giren de bende bir değil. Benim istediğim yerde istemediğim kişiler yok değil. Ama yol göründü. Kapılar açıldı ardına kadar. Olmaması gereken yerde olanlar da kendi özlerine dönmeliler. Yağmurlar yağmalı "vakti geldiğinde". Beklenen sensin de, gelsen de, gelmesen de...

2 gün sonra olacakları sezemeyip karalamışım lab.da bu yazıyı. karaladığımı bile unutmuşum da evde rastgele bir yerde buldum. olması gerekenin pes etmek olduğunu bilmemişim meğer. ben pes ettim, o geldi.. oldu ya, güzel oldu işte...