Hata...

19/07/2010

Bir kez, tek bir kez hata yaptın mı devamı geliyor sen istemesen de. Ufacık bir şey o kadar çok büyüyebiliyor ki. İnsan ister istemez geçmişi silmek, baştan başlamak istiyor hayata. Şimdi bir karar aşaması var önümde. Ya bu defter tamamen kapanacak yeni bir sayfa açılacak. Ya da yaralı bir şekilde yola devam edeceğiz. Birbirimizi daha çok yaralayacağız. Bitmek tükenmek bilmeyen kavgalar, tartışmalar olacak ve biz sonunda tükeneceğiz. Çok yoruldum, hırpalandım. Tek ben değil. O da çok yoruldu. Tek bir hata, ufacık bir hata her şeyi bu boyuta getirdi. Kimse suçlu değil bu durumdan, tek ben! Bir şeyleri kaybetmemeye çalışırken yapılan ufak bir hata, her şeyi kaybetmeye neden oldu. Olmak üzere. O kadar çok canım yanıyor ki. Artık ne yapmam gerek gerçekten bilmiyorum. Bu sefer hiçbir seçenek kalmamış gibi hissediyorum. Öyle çok bunaldım ki. Her şeye baştan başlamak istiyorum. Ama istemiyorum da. Ben kaybetmekten korkuyorum. Her şeyimi kaybetmek üzereyim sanırım. Ne kadar zormuş hayat ya. Neden ufacık bir hatanın bedeli bu kadar büyük olmak zorunda. O kadar çok canım yanıyor ki bu sefer. Hatamla yüzleşmekten korkuyorum. Yaptığım hata yüzünden kendimden utanıyorum. Çok yoruldum. Yıkıldım. Ruhum kalmadı artık. Çekildi. Yok oldum.

Yaşama ne zaman geri dönerim, ya da döner miyim bilmiyorum.

Artık yürümek istiyorum.

Topallamaktan yoruldum.