Öncelikle;
Hayat gerçekten benimle oyun oynuyor.
Bunu kabul ettim artık.
Bir gün güzelse her şey, ertesi gün bombok edebiliyor.
Bilgisayarımın yeniden bozulmasıyla kardeşimin bilgisayarını ele geçirmiş bulunmaktayım.
Tabi ondan alabildiğim sürece.
...
Sonralıkla;
Sürekli aynı şarkıları dinliyorum.
Mutlu oluyorum, gülüyorum falan.
Sonra ara ara efkar yapıyorum, sonra yine gülüyorum geçiyor.
Psikolojim nasıl bir halde tahmin bile edemezsin yani.
Mesela dün gece deli gibi yazı yazma isteğim vardı.
Aldım kağıdı kalemi elime, yazamadım.
Durdum.
Bekledim.
Dökülmedi kelimeler.
Şimdi içimde var bir şeyler yazmak için ama, onlar da dökülemiyor bir türlü.
Kelimeler anlamlarını yitiriverdi bir anda.
Bilmiyorum neden.
Bu aralar bir çok şeyi bilmiyor olmak da ayrı bir can sıkıcı husus zaten de, neyse.
...
Okul da giderek zorlaşacak zaten.
Şimdi işin gücün yoksa otur birebir ezber yap.
Yine mezun olamama ihtimali.
Yine her şey boktan işte.
Biraz güzel şeyler yaşamayı hakketmiyor muyum ben ya?
Belki bir gün ben de güzel şeyler yaşamaya başlarım yeniden hayatımda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder