23/06/2011 - 03.00
Tatlı bir meltem esiyor bugün burada.
Yapraklar naif bir şekilde sallanıyorlar bir sağa, bir sola.
Öyle hoş bir koku var ki etrafta, bahar değil de yaz kokusu adeta.
Denizin çırpınan sesi uzaktan doluyor kulaklarıma.
Bense oturmuşum verandamda kahvemi yudumluyorum günün batışında.
Gözümün önünde en sevdiğim çiçeklerim, rengarenk bir orman oluşturuyorlar bana.
Usulca yanlarına gidiyorum ve her gün yaptığım gibi başlıyorum hikayemizi anlatmaya.
Sessizce dinliyorlar hikayemizi.
Her gün faklı bir yönünü anlatıyorum onlara.
Seni yavaş yavaş tanısınlar istiyorum.
Daha çok var gelmene buralara.
Öyle yavaş anlatıyorum ki hikayemizi, sonunu öyle güzel planlıyorum ki, tam sen geldiğinde, tam hasret bittiğinde, hikayemizin hasret kısmı da bitmiş olsun diye.
Sonra tatlı bir meltem esiyor yine.
Ve ben uyuyakaldığım sandalyemden kalkıp içeri giriyorum ürpererek.
Üzerime örtülen şalın nerden geldiğini düşünerek...
(Bir zamanlar yazmışım, karalamışım bir yerlere, yeni buldum bu yazımı)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder